SKÓRZANA RĘKAWICA
SKINNVOTTEN
Pewnego mroźnego, zimowego
poranka wybrał się staruszek ze swoim psem na
przechadzkę do lasu.
En kald vinterdag gikk en gammel mann på tur i skogen med hunden sin.
Podczas spaceru upuścił on jedną ze swoich skórzanych
rękawic. Nie zauważył tego jednak i poszedł dalej.
Mens mannen gikk, mistet han den ene votten sin i snøen. Han merket ikke at han hadde mistet den, og gikk videre.
Po chwili nadbiegła myszka. Myszka wślizgnęła się do rękawicy i pomyślała: «To będzie mój dom tej nocy!»
Etter en liten stund kom en mus pilende. Musen smatt inn i votten og tenkte: «Dette skal være huset mitt i natt!»
Nie minęło kilka chwil, gdy do rękawicy w podskochach przybyła mała żaba. « Kto tu mieszka?» zapytała żabka. Myszka odpowiedziała:« To ja Myszka Jedwabnefuterko! A ty to kto?». « A ja jestem Żabka Długołapka. Czy mogę tu przenocować dzisiaj?». «Pewnie że tak, wskakuj do środka!», powiedziała myszka.
Det gikk ikke lang tid før en liten frosk kom hoppende bort til votten. «Hvem er det som bor her, da?» spurte frosken. Musen svarte: «Jeg er Pilemus Silkehår. Hvem er du?». «Jeg er Friskefrosk Langelår. Kan jeg få sove her i natt?» spurte frosken. «Ja da, bare kom inn», sa musen.
Trochę później przebiegał w podskokach zajączek. Zając zatrzymał się przed rękawicą i zapytał: «Kto tu mieszka?»
Zwierzęta w rękawicy odpowiedziały:
«Jesteśmy Myszka Jedwabnefuterko i Żabka Długołapka. A ty kim jesteś?»
«Jestem Zajączek Skoczek. Czy mogę tu dzisiaj spać?» – zapytał zając. «Tak, oczywiście, wskakuj do środka”, odpowiedziały zwierzęta.
Litt senere kom det en hare sprettende. Haren stanset foran votten og spurte: «Hvem er det som bor her, da?» Dyrene i votten svarte: «Vi er Pilemus Silkehår og Friskefrosk Langelår. Hvem er du?» «Jeg er Haremann Hoppsadans. Kan jeg få sove her i natt?» spurte haren. «Ja da, bare kom inn», svarte dyrene.
Lis przyszedł skradając się obok. Zatrzymał się przy rękawicy i zapytał:
«Kto tu mieszka?”
Zwierzęta w rękawicy odpowiedziały:
«Jesteśmy Myszka Jedwabnefuterko, Żabka Długołapka i Zajączek Skoczek. A ty kim jesteś?».
«Jestem Lisek Urwisek. Czy mogę tu przenocować?» zapytał.
«Tak, oczywiście, wskakuj do środka!” – odpowiedziały zwierzęta.
En rev kom luskende forbi. Hun stoppet ved votten og spurte: «Hvem er det som bor her, da?» Dyrene i votten svarte: «Vi er Pilemus Silkehår, Friskefrosk Langelår og Haremann Hoppsadans. Hvem er du?». «Jeg er Revemor Silkesvans. Kan jeg få sove her i natt?» spurte hun. «Ja da, bare kom inn», svarte dyrene.
Cztery zwierzątka w rękawicy nagle usłyszały, że ktoś ją obwąchuje. Wyjrzały i zobaczyły wilka. Wilk zapytał: «Kto tu mieszka?». Zwierzęta w rękawicy odpowiedziały: «Jesteśmy Myszka Jedwabnefuterko, Żabka Długołapka , Zajączek Skoczek i Lisek Urwisek. A ty kim jesteś?».
«Jestem Wilk Głodomór. Czy mogę tu przenocować?» zapytał.
«Tak, oczywiście, wskakuj do środka» – odpowiedziały zwierzęta.
De fire dyrene i votten hørte plutselig at noen snuste på votten. De tittet ut og så en ulv. Ulven spurte: «Hvem er det som bor her, da?» Dyrene i votten svarte: «Vi er Pilemus Silkehår, Friskefrosk Langelår, Haremann Hoppsadans og Revemor Silkesvans. Hvem er du?». «Jeg er Ulven Aldrimett. Kan jeg få sove her i natt?» spurte han. «Ja da, bare kom inn», svarte dyrene.
W rękawicy było już pięć zwierząt. Podszedł do niej dzik, chrząknął i zapytał: «Kto tu mieszka?».Zwierzęta w rękawicy odpowiedziały:« Jesteśmy Myszka Jedwabnefuterko, Żabka Długołapka, Zajączek Skoczek, Lisek Urwisek i Wilk Głodomór. A ty kim jesteś?» «Jestem Dzik Dużyryjek. Czy mogę tu przenocować?» zapytał.
«Zaczyna się tu robić bardzo ciasno…» odpowiedziały zwierzęta.
«Ależ nie, zrobię się tak malutki, jak tylko potrafię», powiedział dzik i wcisnął się do rękawicy.
Nå var det fem dyr i votten. Et villsvin gikk bort til votten, gryntet og spurte: «Hvem er det som bor her, da?» Dyrene i votten svarte: «Vi er Pilemus Silkehår, Friskefrosk Langelår, Haremann Hoppsadans, Revemor Silkesvans og Ulven Aldrimett. Hvem er du?». «Jeg er Villsvinet Trynebrett. Kan jeg få sove her i natt?» spurte han. «Det begynner å bli veldig trangt her nå …» svarte dyrene. «Nei da, jeg skal gjøre meg så liten jeg kan», sa villsvinet og krabbet inn i votten.
Niedługo potem do rękawicy podszedł niedźwiedź. Niedźwiedź zapytał:
«Kto tu mieszka?» Zwierzęta w rękawicy odpowiedziały:«Jesteśmy Myszka Jedwabnefuterko, Żabka Długołapka, Zajączek Skoczek , Lisek Urwisek, Wilk Głodomór i Dzik Dużyryjek. A ty kim jesteś?»
«Jestem Misiek Wielkołapski. Czy mogę tu przenocować?» zapytał.
«Niestety, nie możemy cię wpuścić. Nie ma już miejsca», odpowiedziały zwierzęta. «Ależ tak», powiedział niedźwiedź, «tylko się trochę ściśnijcie, na pewno się zmieszczę».
Ikke lenge etter kom en bjørn labbende bort til votten. Bjørnen spurte: «Hvem er det som bor her, da?» Dyrene i votten svarte: «Vi er Pilemus Silkehår, Friskefrosk Langelår, Haremann Hoppsadans, Revemor Silkesvans, Ulven Aldrimett og Villsvinet Trynebrett. Hvem er du?». «Jeg er Bamsefar Labbdiger. Kan jeg få sove her i natt?» spurte han. «Vi kan dessverre ikke la deg komme inn. Det er ikke mer plass», svarte dyrene. «Jo da», sa bjørnen, «bare trykk dere sammen, så går det nok».
Niedźwiedź wcisnął się do rękawicy razem z pozostałymi. Zwierzęta ścisnęły się mocno, żeby wszyscy się zmieścili. Teraz w rękawicy było siedem zwierząt i było bardzo ciasno.
Bjørnen presset seg inn i votten sammen med de andre. Dyrene klemte seg sammen så alle fikk plass. Nå var det syv dyr inne i votten og det var veldig trangt.
Po drugiej stronie lasu stary mężczyzna wracał do domu. Wtedy zauważył, że zgubił jedną rękawicę. Postanowił wrócić i poszukać jej. Pies pobiegł przodem.
På den andre siden av skogen kom den gamle mannen hjem. Da oppdaget han at han hadde mistet den ene votten sin. Han bestemte seg for å gå tilbake for å lete etter den. Hunden løp i forveien.
Pies dostrzegł rękawicę leżącą w śniegu. Rękawica poruszyła się w śniegu! Pies zaszczekał na nią: „Hau, hau, hau!” Zwierzęta w rękawicy obudziły się od głośnego szczekania i wyskoczyły z niej, po czym szybko uciekły w głąb lasu.
Hunden fikk øye på votten som lå i snøen. Votten bevegde seg i snøen! Hunden bjeffet mot den: «Voff, voff, voff!» Dyrene i votten ble vekket av den høye bjeffingen, og kom seg ut av votten før de raskt forsvant ut i skogen.
Mężczyzna podniósł rękawicę. Kiedy znowu ją założył, nie mógł zrozumieć, jak to możliwe, że wciąż była taka ciepła, mimo że leżała tak długo w śniegu.
Mannen plukket opp votten. Da han tok den på seg igjen, kunne han ikke skjønne at den fortsatt var så varm etter å ha ligget i snøen så lenge.
Koniec i bomba, kto nie słuchał, ten trąba!
Snipp, snapp, snute, så var eventyret ute.
Skinnvotten//SKÓRZANA RĘKAWICA
Illustrasjoner ved Katarina Skog Hundal
Revidert i 2025 av Nasjonalt senter for flerkulturell opplæring
Forsidedesign: Mari Helén Holum
Revisjon og lydstøtte (2025) på polsk og norsk bokmål: Monika Lesniewska-Krysiak
ISBN:
Copyright © 2025 · NAFO
Lisensieret under en Creative Commons Navngivelse-
IkkeKommersiell-DelPåSammeVilkår 4.0 Internasjonal lisens.
Du finner flere flerspråklige fortellinger gratis på morsmål.no/fortellinger
Der finner du også tilleggsressurser og lydstøtte til fortellingene.
Copyright © 2025 · NAFO
Lisensieret under en Creative Commons Navngivelse-
IkkeKommersiell-DelPåSammeVilkår 4.0 Internasjonal lisens.
