Mesopotamia //بین النهرین

Denne teksten Mespoptamia finnes på flere språk. Teksten er hentet fra Zmekk.no. Den er tilpasset og oversatt til flere språk av morsmål.no etter avtale med Bergen kommune. Tanken er at teksten skal være et supplement til andre læremidler og andre aktiviteter i opplæringen. Det er altså ikke meningen at disse ressursene skal stå alene, men at de kan brukes i innledning til arbeid med temaet.

Teksten kan, for eksempel, brukes sammen med tospråklig lærer for å aktivere elevenes kunnskaper om temaet, og å bidra til at eleven lærer fagspråk.

Scroll nedover for å finne flere ressurser.

رود های فرات و دجله در کشور های ترکیه- عراق و سوریه قرار دارند. ۶۰۰۰ سال قبل بخش بزرگی از این نواحی را بین النهرین می نامیدند که به معنای (سرزمین بین رود ها) است.

نقشه نشان میدهد که بین النهرین نسبت به زمین های امروزی در کجا قرار داشته است.

آب و هوای این منطقه همیشه گرم , خوب و در عین حال بسیار خشک بوده است. با وجود هوای خشک آن، بیشترین میوه ای که در ناروی به فروش می رسد از مناطق پر میوه و حاصلخیز این مناطق است.

سوال پیدا می شود که چگونه می تواند اینقدرخشک و در عین حال پر بار و حاصلخیز باشد؟

همانطور که احتمالا حدس زده اید، که علت آن رودخانه ها هستند که بدون رودخانه های بزرگ، منطقه بیابانی و خشک می بود و تقریباً هیچ چیز در آنجا رشد نمی کرد.

Illuastrasjon som viser det en bygning, ørken og dyrket området ved eb elv. Skal illustrere en bygning og dets plassering i datidens mesopotomia — رودخانه ها فرصت کشت زمین و برداشت محصولات خوب را فراهم کردند.

در بهار که برف کوه ها آب شدند، رودخانه ها دچار سیل شدند. آب بالا آمد و از کناره هایش سرازیر شد. وقتی آب کم شد و رود خانه ها به عرض معمولی خود برگشتند- گل و خاک حاصلخیز روی مزارع باقی ماند. این لجن دارای خاک خوب و مغذی بود.

مردم بین النهرین تکنیک ها و ابزارهای خوبی را برای استفاده از آب به بهترین شکل ممکن توسعه دادند. با تمام آبی که داشتند، می توانستند که خاک خود را حاصلخیز کنند و تقریباً هر چیزی را که می خواستند رشد دهند. علاوه بر این، ماهی های زیادی هم در این رودخانه ها وجود داشت.

اولین دهقانان

مردمی که در بین النهرین زندگی می کردند اولین دهقانان بودند. آنها اولین کسانی بودند که شروع به کشت گندم کردند. با شخم زدن، آبیاری و کود دادن به خاک، متوجه شدند که خاک بسیار حاصلخیز شده است. این بدان معنی بود که آنها می توانستند دانه های گندم را چندین بار در طول یک سال برداشت کنند. محصولات بزرگتر و غذای بیشتر به این معنی بود که آنها حتی می توانستند غذا را برای استفاده بعدی جمع آوری و ذخیره کنند. آنها برای کمک از حیواناتی مانند گاو و اسب استفاده می کردند. مردم بین النهرین اولین کسانی بودند که به دامداری(نگهداری یا پرورش حیوانات به شیوهّ صنعتی و مدرن) پرداختند.

Bilde av hvete korn — مردم که در بین النهرین زنده گی میکردند اولین دهقانان بودند.

Bilde av en Ziggurat, et tempeltårn i Ikrak — مردم که در بین النهرین زنده گی میکردند اولین دهقانان بودند.

در بین النهرین دلیل های زیادی برای زندگی وجود داشت، که منجر به انتخاب بسیاری برای نقل مکان به آنجا شد. این چنین بود که هزاران سال قبل اولین شهرهای جهان به وجود آمدند. به مرور زمان شهرها به خوبی سازماندهی داده شدند. آنها مکاتب و نظم و دسپلین نظامی داشتند. بین النهرین به خاطر معابدش که زیگورات نامیده می شوند و دیگر سازه های شگفت انگیز شهرت دارد. مردم مشاغل مختلف داشتند. برخی ها مردم بین النهرین را اولین مردمان با فرهنگ می نامند.

اختراعات

در جنوب بین النهرین سرزمین سومر قرار داشت. سومری ها چندین اختراع مهم از جمله در ریاضیات و هندسه انجام دادند. آنها یک سیستم اعداد را با عدد ۶۰ به عنوان عدد پایه ایجاد کردند. ما برخی از آن را امروز استفاده می کنیم. یک ساعت ۶۰ دقیقه و یک دقیقه ۶۰ ثانیه دارد. دایره را به ۳۶۰ درجه تقسیم می کنیم.

Bilde som viser urgammel kileskrift fra Meopotamia — سیستم اعداد با ۶۰ به عنوان پایه اعداد

بین ۳۰۰۰ تا ۳۵۰۰ سال قبل از میلاد آنها یک سیستم نوشتاری به نام خط میخی ایجاد کردند. در ابتدا خط میخی خط تصویری بود که آرام، آرام ساده تر شد و تصاویر با کاراکتر ها جایگزین شدند.

سومری ها روی لوح های گلی و سنگ می نوشتند. هنر نویسندگی به سمت شرق و غرب- در میان جاهای دیگر- مصر گسترش یافت. اختراعات دیگر چرخ و گاوآهن بود. علاوه براین- آنها روی قایق(کشتی) های خود کیل می گذاشتند که کشتی ها را از واژگون شدن نجات می داد و همچنان از بادبان ها استفاده می کردند که بعدا مجبور نبودند که همیشه پارو بزنند.

شهر ها

سومری ها شهر های بزرگی ساختند. بزرگترین شهر سومر اوروک نام داشت. شهراور یکی از شهر های مهم تجارتی به حساب می رفت که به دریا متصل بود. هر شهر اغلباً یک ایالت جداگانه با پادشاه خود بود. پادشاهان قدرت زیادی داشتند- زیرا آنها همچنین رهبران مذهبی هم بودند. در شهر ها پادشاهان،خادمان و پیشوایان دینی و صنعتگران زنده گی می کردند.

دیوار هایی در اطراف شهر وجود داشت تا از آن در برابر دشمنان محافظت شود. کشاورزانی که در نواحی اطراف شهر زنده گی می کردند باید مالیات خود را به صورت غلات، گوشت، ماهی و سبزیجات به شاه می پرداختند. سومری ها از پول برای به دست آوردن کالا استفاده نمی کردند. آنها بین هم داد و ستد کالایی داشتند و بدین گونه نیازمندی شان را رفع می کردند. تاجران به خارج از کشور سفر می کردند و مس و طلا را مبادله می کردند. صنعتگران غذا را با کالاهایی مانند: سرامیک( یک ماده جامد است که از ترکیبات فلزی یا غیر فلزی تشکیل شده و با گرم شدن در دمای بالا شکل گرفته و سپس سخت شده‌است)، جواهرات، پوشاک و وسایل مختلف منزل مبادله می کردند.